Ο Γερμανός σχεδιαστής Fabian Brunsing δημιούργησε ένα »παράδοξο»
παγκάκι που το ονόμασε »Pay & Sit Bench», δηλαδή μεταφράζοντας σε
απλά Ελληνικά: «Πλήρωσε για να καθίσεις, φίλε»! Ο λόγος;
Αυτοί που δεν θέλουν να μοιράζονται το παγκάκι τους με κάποιον άλλον στο πάρκο και επιθυμούν «prive» χαλάρωση πρέπει να πληρώσουν! Πέρα, όμως, από το αστείο του… θεάματος, στην ουσία ο σχεδιαστής κατασκεύασε ένα κανονικό παγκάκι, στην επιφάνεια του οποίου τοποθέτησε μεταλλικές «αιχμές», που μπαινοβγαίνουν! Κάτι σαν βασανιστήριο του Μεσαίωνα, δηλαδή!
Ο ανυποψίαστος περιπατητής του πάρκου που θέλει να ξαποστάσει πρέπει να ρίξει 50 λεπτά μέσα στην ειδική θήκη που υπάρχει κάτω από το παγκάκι και -ω! του θαύματος- οι αιχμές αυτόματα υποχωρούν.
Στη συνέχεια, μπορεί να καθίσει άνετα χωρίς να… βλάψει στο ελάχιστο τα οπίσθιά του! Το «μαρτύριο», όμως δεν τελειώνει εδώ! Μετά από ορισμένο χρόνο (όχι πολύ, μη φανταστείτε – ίσα να πιεις το καφεδάκι σου και να φας το σαντουιτσάκι σου, δηλαδή!) μια βοή ακούγεται που σε τραντάζει ολάκερο!
Αυτός είναι ο ενσωματωμένος συναγερμός που ειδοποιεί τον «καθήμενο» ότι ο χρόνος της ξεκούρασης τελείωσε! Ή πρέπει, λοιπόν, να σηκωθείς άρον άρον, πριν οι αιχμές μπουν… εκεί που δεν πρέπει ή να ρίξεις κανένα ευρώ παραπάνω για να συνεχίσεις να κάθεσαι…
Ομολογώ ότι είναι ένα «πανέξυπνο» project… απομάκρυνσης του κόσμου από τα πάρκα και τη φύση. Γιατί τι άλλο να πω; Για φανταστείτε μόνο, έναν άστεγο να πρέπει να πληρώσει για να καθίσει ή -ακόμη χειρότερα- έναν τυφλό που ψάχνει μια θέση στο πάρκο!
Η δική μου πρόταση -για περισσότερη διασκέδαση- είναι οι μυτερές «αιχμές» να ανεβοκατεβαίνουν πιο γρήγορα σε τυχαία (!) χρονικά σημεία, χωρίς προειδοποίηση, τα οποία, μάλιστα, θα αλλάζουν κάθε φορά…
Αυτοί που δεν θέλουν να μοιράζονται το παγκάκι τους με κάποιον άλλον στο πάρκο και επιθυμούν «prive» χαλάρωση πρέπει να πληρώσουν! Πέρα, όμως, από το αστείο του… θεάματος, στην ουσία ο σχεδιαστής κατασκεύασε ένα κανονικό παγκάκι, στην επιφάνεια του οποίου τοποθέτησε μεταλλικές «αιχμές», που μπαινοβγαίνουν! Κάτι σαν βασανιστήριο του Μεσαίωνα, δηλαδή!
Ο ανυποψίαστος περιπατητής του πάρκου που θέλει να ξαποστάσει πρέπει να ρίξει 50 λεπτά μέσα στην ειδική θήκη που υπάρχει κάτω από το παγκάκι και -ω! του θαύματος- οι αιχμές αυτόματα υποχωρούν.
Στη συνέχεια, μπορεί να καθίσει άνετα χωρίς να… βλάψει στο ελάχιστο τα οπίσθιά του! Το «μαρτύριο», όμως δεν τελειώνει εδώ! Μετά από ορισμένο χρόνο (όχι πολύ, μη φανταστείτε – ίσα να πιεις το καφεδάκι σου και να φας το σαντουιτσάκι σου, δηλαδή!) μια βοή ακούγεται που σε τραντάζει ολάκερο!
Αυτός είναι ο ενσωματωμένος συναγερμός που ειδοποιεί τον «καθήμενο» ότι ο χρόνος της ξεκούρασης τελείωσε! Ή πρέπει, λοιπόν, να σηκωθείς άρον άρον, πριν οι αιχμές μπουν… εκεί που δεν πρέπει ή να ρίξεις κανένα ευρώ παραπάνω για να συνεχίσεις να κάθεσαι…
Ομολογώ ότι είναι ένα «πανέξυπνο» project… απομάκρυνσης του κόσμου από τα πάρκα και τη φύση. Γιατί τι άλλο να πω; Για φανταστείτε μόνο, έναν άστεγο να πρέπει να πληρώσει για να καθίσει ή -ακόμη χειρότερα- έναν τυφλό που ψάχνει μια θέση στο πάρκο!
Η δική μου πρόταση -για περισσότερη διασκέδαση- είναι οι μυτερές «αιχμές» να ανεβοκατεβαίνουν πιο γρήγορα σε τυχαία (!) χρονικά σημεία, χωρίς προειδοποίηση, τα οποία, μάλιστα, θα αλλάζουν κάθε φορά…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.